Λίγες σκέψεις πριν το κρίσιμο παιχνίδι με την Αλμπα....
Καλησπέρα σε όλους του φίλους του μπλόγκ.
Με αφορμή το χθεσινό αγώνα της αγαπημένης μας ομάδας θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με την απόδοση και την εν γένει εμφάνιση μας.Για όσους αναρωτιούνται για το γιατί επέλεξα αυτήν την εικόνα με το ερωτηματικό, απλά να πω οτι αντανακλά την νοητική μου κατάσταση κατά την διάρκεια του παιχνιδιού αλλά και μέχρι αυτήν την στιγμή.
Μια τεράστια απορία λοιπόν για το πως αυτή η ομάδα μεταμορφώνεται προς το χειρότερο όταν αγωνίζεται εκτός έδρας.Παρακολούθησα δυο φορές τον αγώνα για να προσέξω καλύτερα την αμυντική μας προσπάθεια και αμέσως σκέφτηκα πως είναι δυνατόν αυτοί οι παίκτες,που την προηγούμενη εβδομάδα εξαφάνιζαν την καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και σε άμυνα και σε επίθεση αλλά και κάνανε πλάκα στον πρώτο γύρο στην Γαλατά που σημειώτεον τότε ήταν πλήρης,να μην ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται (αμυντικά πάντα)και να δέχονται 84 πόντους από μια αποδεκατισμένη ομάδα επτά συνολικά παικτών.
Η πρώτη και εύκολη απάντηση ήταν οτι δεν ενδιαφέρονταν να κερδίσουν μιας και ήθελαν να διατηρηθούν στην τέταρτη θέση για να διαλέξουν τη φενέρ ως αντίπαλο στα προημιτελικά της διοργάνωσης.Τούτο όμως είναι μια αβασάνιστη ας μου επιτραπεί η έκφραση ερμηνεία διότι αφενός απομένουν ακόμα δυο αγώνες στους οποίους τα πάντα γίνονται(πιθανόν και η φενέρ να μη βγει πρώτη τώρα με τον τραυματισμό του χίκμαν)και αφετέρου ρισκάρεις στο ψυχολογικό σημείο ενόψει του αγώνα με την Αλμπα να αγχωθείς και να μην αποδόσεις όπως πρέπει.
Η δεύτερη θα ήταν οτι η ομάδα εχει ψυχολογικό πρόβλημα με τα εκτός έδρας ματς.Μπορούμε όμως όλα να τα αποδώσουμε εκεί;Είναι δηλαδή ψυχολογικό θέμα να κρατήσεις μια διαφορά απέναντι σε ομάδα επτά παικτών και να σταθείς εκεί που πρέπει στην άμυνα σταθερά προσηλωμένος ώστε να μη δώσεις ευκαρία για εύκολα και αμαρκάριστα σουτ;Γιατί δε συμβαίνει αυτό και στα εντός έδρας;Είναι ο κόσμος που δίνει δύναμη;Χθές το γήπεδο ήταν άδειο και το ματς φαινόταν από αυτήν την πλευρά σαν φιλικό.
Προσωπικά τη μεγαλύτερη ευθύνη την επιρρίπτω στους παίκτες.Ναι σε αυτούς τους παίκτες που την προηγούμενη εβδομάδα μας θύμισαν τι σημαίνει εξάστερος Παναθηναϊκός και με τη Γαλατά μας επαναφέραν σε μια άλλη πραγματικότητα.Επιπροσθέτως,επιρρίπτω ευθύνη και στον Ιβάνοβιτς μιας και δικά του λάθη στέρησαν κάποιες νίκες όπως αυτή με τη Ζαλγκίρις αλλά και αυτή με την Μακάμπι εκτός(ίσως και με τη Μπαρτσελόνα εντός αλλά εκεί τα βάζω και με τη διατησία).Το θέμα όμως για μένα δεν είναι αυτό αλλά η γενικότερη εμφάνιση.Πολλά λάθη,καμιά συγκέντρωση και προσήλωση από τους παίκτες και κυρίως αίσθημα οτι είμαστε κατώτεροι.
Καινούρια ομάδα ναι,παίκτες που ήταν ρολίστες αλλά και παίκτες που ήταν κορυφαίοι μεν σε μικρότερες ομάδες δε ναι ίσως δικαιολογούν σε μεγάλο βαθμό αυτές τις εμφανίσεις.Γιατί όμως αυτοί οι παίκτες εντός έδρας δεν εμφανίζουν τέτοιες αδυναμίες υπό τις οδηγίες αυτού του προπονητή με τα όποια λάθη του;Το να κατηγορήσω τον προπονητή ΄για όλα είναι το πιο εύκολο και πρόχειρο πράγμα.Αυτό άλλωστε γίνεται τις περισσότερες φορές από οπαδούς που κρίνουν εν βρασμώ.Επαναλαμβάνω πως δεν τον βγάζω άμοιρο ευθυνών μιας και αυτός στα εκτός έδρας έβαλε το χεράκι του και έβγαλε το ματάκι του.Είναι όμως την ίδια στιγμή απορίας άξιον πως αυτός μπορεί και εμφανίζει μια ομάδα στα εντός που είναι δυνατή.
Η δική μου ερμηνεία έχει να κάνει με ένα συνδυασμό όλων των παραπάνω,με το ψυχολογικό κομμάτι δηλαδή και την έλλειψη εμπειρίας αλλά και με κάτι άλλο:Mε το γεγονός οτι κάποιοι παίκτες δείχνουν μια ραθυμία ανεξήγητη και μια έλλειψη διάθεσης που ούτε η ψυχολογία αλλά ούτε και η έλλειψη εμπειρίας δικαιολογεί.Τέτοια λάθη κύριε Σλότερ δεν κάνουν ούτε στο παιδικό.Τέτοια λει απ κύριε Μπατίστα δε χάνουν ούτε στην Α ΕΣΚΑ.Τέτοιες άμυνες και πάλι κύριε Μπατίστα και κύριε Λαουάλ ούτε στην Σουηδία.Καλό θα είναι λοιπόν να ξυπνήσουν αυτοί οι παίκτες αλλά και άλλοι γιατί κανένα συμβόλαιο δεν είναι σίγουρο για του χρόνου.Εχουν γνώση οι φύλακες.
LYRIKOS
0 σχόλια: