ΚΥΒΙΣΤΗΣΙΣ Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΤΙΚΗ......:)

Η κυβίστηση (κοινώς αποκαλούμενη και κωλοτούμπα) είναι άσκηση γυμναστικής αλλά και είδος ακροβατικού.

Κατά την κωλοτούμπα ο δρων στηρίζεται αρχικά με το κεφάλι και τα χέρια στο έδαφος σε πρόσθια θέση και στη συνέχεια δίνει ώθηση ώστε το κάτω μέρος του σώματος να περάσει πάνω από το κεφάλι -το οποίο πάντα βρίσκεται σε επαφή με το έδαφος- και να καταλήξει στο έδαφος σε ύπτια θέση.

Με αυτόν τον ορισμό θα ήθελα να αναφερθώ σκωπτικά στους συνοπαδούς (;) εκείνους που έχουν επιδοθεί εδώ και αρκετό καιρό σε μια άνευ προηγουμένου απαξίωση των παικτών και της ομάδας μας .Σαφέστατα και τα αποτελέσματα έδωσαν πάτημα όπως λέμε και στην καθομιλουμένη για τέτοιου είδους σχόλια και δικαιολόγησαν ως ένα βαθμό την κριτική αυτή.Ηρθε όμως ο χθεσινός αγώνας και αμέσως τα σχόλια άλλαξαν τουλάχιστον σε μεγάλο ποσοστό.Ο Ιβάνοβιτς έγινε μαέστρος,ο Νέλσον από σακάτης παικταράς και αρκετά άλλα παρόμοια.

ΟΧΙ κύριοι.Ούτε ο Ιβάνοβιτς δεν έγινε μαέστρος.ούτε ο Νέλσον έγινε παικταράς,όπως την προηγούμενη αγωνιστική δεν ήταν αντίστοιχα άσχετος και σακάτης.Η ομάδα αυτή χρειάζεται μόνο μια λέξη και αυτή δεν είναι άλλη απο την ΥΠΟΜΟΝΗ.Το καλοκαίρι δημιουργήθηκε με ένα σκοπό και αυτό,όσοι δεν το βλέπουν,εθελοτυφλούν.Είναι πλεόν πασιφανές πως το μπάσκετ αλλάξε κατεύθυνση και οι ομάδες πρέπει να στηριχτούν σε γηγενείς παίκτες.Ο ΠαναθηναΪκός μέχρι πρότινος μπορούσε και έδινε μεγάλα ποσά  και έφερνε όποιους παίκτες ήθελε.Πλέον πρέπει να παράγει τεχνογνωσία στην ανάπτυξη παικτών και στην είσοδο τους στο υψηλότερο επίπεδο.Τελείωσε η περίοδος των παχιών αγελάδων.

Αναμφίβολα οι ήττες πονάνε.Μας στεναχωρούν και μας οδηγούν τις περισσότερες φορές σε λανθασμένα συμπεράσματα σε σχέση με την ομάδα και τα μέλη της.Είναι στο θυμικό μας ως Ελληνες η εύκολη και ανέξοδη κριτική την ίδια στιγμή που η αποθέωση και ο έπαινος μας κάνουν παρέα.Μέσα σε αυτούς τους Ελληνες είναι και ο γράφων που έχει δει τον εαυτό του αρκετές φορές να έχει διαψευστεί αναφορικά με το τι μπορεί να πετύχει και μέχρι που μπορεί να φτάσει ο Παναθηναϊκός.Φέτος όμως είναι μια διαφορετική ιστορία.Φέτος οφείλουμε κατά τη γνώμη μου να στηρίξουμε χωρίς πολλά πολλά και το εκφράζω έτσι απλοΪκά διότι έχουμε γίνει μάρτυρες μπασκετικών εικόνων τέτοιων που δίνουν υποσχέσεις για ενα πολύ καλύτερο μέλλον.Δεν ξεχνάω φυσικά τις άσχημες εμφανίσεις αλλά τις εντάσσω στο γενικότερο πλαίσιο δημιουργίας της ομάδας.Θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα αλλά ας συνυπολογίσουμε και τούτο:ομάδες με μεγαλύτερο μπάτζετ και μεγαλύτερη συνοχή έχουν ήδη δείξει τέτοια δείγματα πολλάκις και μάλιστα για να το πάω ενα βήμα παραπέρα έχουν απωλέσει και κούπες.

Τέτοιες μπασκετικές εικόνες λοιπόν μας προσέφερε και ο χθεσινός αγώνας απέναντι στην πρωτοπόρο Ρεάλ και μιας εκ των πιο φορμαρισμένων ομάδων της Ευρωλίγκας.Εικόνες που θέλουμε να βλέπουμε σταθερά σε κάθε αγώνα και που αντανακλούν τις πραγματικές δυνατότητες του Παναθηναϊκού.Χθές είδα μετά απο αρκετό καιρό εμφάνιση ανάλογη με του πρώτου γύρου των προκριματικών απέναντι σε Φενέρ και Αρμάνι.Ολα δουλέψαν ιδανικά και αυτό φαίνεται απο την εύκολη επικράτηση μας.Θα ξεκινήσω όμως από τον Ιβάνοβιτς.

Ηταν σχεδόν σίγουρο οτι με την υπογραφή του το καλοκαίρι θα άκουγε τα σχολιανά του.Δικαιολογημένο ως ένα μεγάλο βαθμό μιάς και το φάντασμα του Ζότς πλανάται σε όλο το Ο.Α.Κ.Α και θα πλανάται για πολύ καιρό ακόμα.Την ίδια στιγμή όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε οτι είναι ένας απο τους κύριους υπεύθυνους για την πορεία της ομάδας μέχρι τώρα.Οπως οφείλουμε να παραδεχτούμε πως φέτος το επίπεδο το μπάσκετ που παίζουμε τηρουμένων των αναλογιών είναι καλό,αρκετά καλό.Εύλογο είναι να κάνει λάθη και να συνεχίζει ενδεχομένως να κάνει.Χθες όμως έδειξε πως μαθαίνει από τα λάθη του και αυτό για μένα είναι το μεγαλύτερο κέρδος του χθεσινού αγώνα.Αφησε τις εμμονές,άνοιξε το rotation και κυρίως σε καμιά στιγμή δεν έδειξε να χάνει τον έλεγχο.Εδωσε την απαραίτητη ηρεμία από τον πάγκο και συνέβαλε τα μέγιστα με τα σωστά time out στο να διατηρηθεί η καλή αγωνιστική παρουσία.

Οσον αφορά στους παίκτες,οφείλω να γράψω το εξής:Αν ο Νέλσον συνεχίσει αυτές τις εμφανίσεις,τότε η ομάδα θα πάει ψηλά.Επίτηδες αναφέρθηκα πρώτα στον Νέλσον,διότι ειναι κομβικός για το παιχνίδι μας.Είναι ο αντικαταστάτης του Διαμαντίδη και αυτός που πρέπει να κουμαντάρει την ομάδα όταν αποχωρεί ο αρχηγός.Να της δώσει την ηρεμία που χρειάζεται χωρίς να ρίχνει το ρυθμό και ταυτόχρονα να αποτελεί απειλή και για την αντίπαλη ομάδα.Με την Ρεάλ τα είδαμε όλα αυτά μαζί με την καταπληκτική άμυνα του απέναντι στον Ροντρίγκεζ και τον Γιούλ.Αν θα συνεχίσει αυτές τις εμφανίσεις;Δεν το γνωρίζω μιας και ο τραυματισμός του τον πήγε πίσω αρκετά δεδομένου οτι το στυλ παιχνιδιού του βασίζεται κατά πολύ στην φυσική του κατάσταση.

Από εκεί και πέρα,δεν γίνεται να μην αναφερθώ στον παίκτη που αναμφίβολα κάνει τις καλύτερες εμφανίσεις τον τελευταίο μήνα,στον Νίκο Παππά.Για πρώτη φορά ακούστηκε το όνομα του ως σύνθημα από τα χείλη των 18.000 φιλάθλων μας και οπωσδήποτε αυτό σημαίνει πολλά.Ο άνθρωπος που στο ένας εναντίον ενός δεν έχει αντίπαλο,εφόσον συνεχίσει με την ίδια όρεξη την δουλειά,με μαθηματική ακρίβεια θα αποτελέσει έναν από τους κατοπινούς ηγέτες και τον πυλώνα που θα στηριχτούμε στη μετά Διαμαντίδη εποχή.

Θα μου επιτρέψετε να μην αναφερθώ σε άλλους παίκτες μιας και ήδη μακρολόγησα.Τελειώνοντας,θα ήθελα να τονίσω την σημασία αυτής της νίκης στον ψυχολογικό τομέα και να εκφράσω την ελπίδα μου για σταθερότητα σε αυτές τις εμφανίσεις με σκοπό την αφενός την ολοένα και αυξανόμενη αυτοπεποίθηση τεχνικού team και παικτών και αφετέρου την είσοδο μας στο final four.Είναι νωρίς ακόμα αλλά τέτοιες εμφανίσεις με κάνουν και αισιοδοξώ.Και όπως είπαμε,ΥΠΟΜΟΝΗ.

                                                                                                                                   
                                                                                                                                      LYRIKOS