Παναθηναϊκή ψυχή...

Καλησπέρα στη παρέα! 

..Στη παρέα που μας έδωσε τη δυνατότητα ο Νίκος (λυρικός) να μη σβήσει. Στην παρέα που επέλεξε κι η ίδια να συνυπάρξει ξανά μαζί. Σαν πρώτο άρθρο θα ήθελα να γράψω κάτι για τη μεγάλη μας αγάπη, για τον Παναθηναϊκό! Επειδή όμως οι Παναθηναϊκοί είμαστε πάνω απ’ όλα άνθρωποι κι ύστερα οπαδοί - φίλαθλοι, το άρθρο θα είναι για τον Βαγγέλη.

..Τον Βαγγέλη μας, τον αδελφό μας, τον φίλο μας, το παιδί μας. Ένα 20χρονο παιδί που έζησε το νέο κοινωνικό φαινόμενο βίας - bullying με τον πλέον απίστευτο τρόπο. Ένα παιδί ρομαντικό, ευαίσθητο, κλειστό, αδύναμο... αδύναμο να μοιραστεί τον πόνο του, με τους γονείς του, τους συγγενείς του, τους φίλους του.. φίλους που μάλλον δεν είχε ή νόμιζε πως είχε. Φίλους που τον οδήγησαν στη γειτονιά των αγγέλων. Γιατί τις τελευταίες 24 ώρες έχω βαρεθεί.. έχω βαρεθεί αυτό το ερώτημα αυτοκτόνησε ή δολοφονήθηκε; Όποιο κι αν είναι το πόρισμα, δολοφονήθηκε! Δολοφονήθηκε αργά και βασανιστικά!! Δολοφονήθηκε πολλές φορές!!! Δολοφονήθηκε με πολλές μορφές βίας!!!!

Κύριοι υπουργοί - γιατί από εκεί αρχίζουν όλα - και μάλλον τελειώνουν.. ας προστατέψουμε επιτέλους τα παιδιά μας. Ορίστε κοινωνικούς λειτουργούς σε κάθε κοινωνία ανθρώπων (σχολείο – στρατό - πανεπιστήμια) κοινωνικοί λειτουργοί που θα απαρτίζονται από ομάδες ατόμων με παιδιά που βρίσκονται σε αυτούς τους χώρους. Παιδιά που θα είναι έτοιμα να καταγγείλουν κάθε μορφή βίας… εθελοντές σίγουρα υπάρχουν.

Κι αφού καταγγελθεί τέτοιου είδους περιστατικό, η τιμωρία όσων διέπραξαν κάτι τέτοιο να είναι παραδειγματική. Προς συμμόρφωση όλων των υπολοίπων επίδοξων εκτελεστών ψυχής.

Κι εμείς οι γονείς,

ας κερδίσουμε επιτέλους τα παιδιά μας,

ας κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους,

ας κερδίσουμε το λόγο τους.

Ας γίνουμε οι φίλοι τους - οι πραγματικοί τους φίλοι!